آسایش جان و تن

هدف اصلی ما به عنوان انسان رسیدن به خوشبختی است و برای رسیدن به خوشبختی ما باید بتوانیم از سلامت و آسایش جان و تن برخوردار باشیم.

برای رسیدن به سلامت سه اصل بسیار مهم هستند:

❖ آرامش
❖ ورزش
❖ خورش (غذای سالم)

برای رسیدن به آرامش و حفظ آن ابتدا باید مفهوم آرامش را متوجه بشویم. آرامش یعنی به معنای آسایش و شادی است.من اگر بخواهم به آرامش برسم باید آسایش و امنیت برای خودم فراهم کنم.زندگی های امروزه زندگی سراسر پرتنش است به این علت که ما برای زندگی هایمان برنامه نداریم و برای سلامتی اهمیت قائل نیستیم. سال ها می دویم تا ثروتی بدست بیاوریم . به بهانه یک روز به آسایش رسیدن، آسایش خودمان را کاملا از دست می دهیم. آیا این بها عاقلانه است؟
اکنون برای اینکه ما بتوانیم به آسایش برسیم باید سادگی سَمبُل زندگی ما باشد. زمانی که ما اینقدر زندگی را پیچیده ، پرهزینه و پردردسر می کنیم نمی توانیم آسایش داشته باشیم. آشتی و صلح  وجود لازمه ی آرامش هستند.من زمانی که با خودم ،خانواده ام، اطرافیان و طبیعت در صلح و آشتی نباشم و همیشه در حال واکنش کردن باشم به دنبال آن آسایش و آرامش من از دست می رود. ما برای خودمان و ذهنمان تا چه اندازه فضای امن ایجاد می کنیم؟!

ما به طور پیوسته بخاطر رفتار های اشتباه مان و نوع زندگی اشتباه مان از امنیت خارج می شویم ما حتی در بدن مان نیز از سیستم ایمنی بدن که وابسته به سیستم اعصاب است محافظت نمی کنیم. انسان زمانی که به امنیت می رسد که یک جزیره ی امنی را در درون برای خودش بسازد.

اکثر اوقات به این طرف و آن طرف و دنیای بیرون از خودمان وابسته هستیم . ما به جای اوقات فراغت پیوسته دغدغه مندیم . سرشار از دلهره و دلشوره و …! حتی زمانی که از سرکار باز می گردیم همچنان دغدغه ی کار را با خودمان به خانه می بریم خانه مان را از مکانی امن تبدیل به مکانی کرده ایم که همه چیز را به آن وارد می کنیم به غیر از آنچه که باید ببریم یعنی : آرامش و آسایش.

چرا ما تا این اندازه مسائل زندگی را سخت می گیریم ؟

   سخت گیری و تعصب خامی است.
                        سخت می گردد جهان بر مردمان سخت گیر

انعطاف داشته باشیم، رها کنیم، راحت باشیم. ما گاهی اوقات آنقدر از راحتی خارج می شویم و تحت تاثیر نظام رفتاری بسیار خشک، از لباس پوشیدن مان گرفته تا نوع صحبت کردن مان با دیگران قرار گرفته ایم که راحت نیستیم و احساس راحتی نمی کنیم،در حالی که باید راحت و آسوده باشیم.

برای رسیدن به آرامش باید آشوب ها ، تنش ها و آشفتگی هایمان را رفع بکنیم. زندگی مان اگر آشفته است باید به آن نظم بدهیم. مگر می توانیم بدون نظم و انضباط به آرامش برسیم؟
غیر ممکن است.!!!

ما باید آرام و قرار بگیریم، از این همه آشوب دوری کنیم نه اینک بیشتر به دل تنش برویم. همین اکنون ببینیم ما با دیدن اخبار و فیلم های خطرناک چه اندازه آرامش خودمان را از دست می دهیم؟!
آیا صحبت های منفی و بیهوده وهمه ی اینها آرامش ما را از بین نمی برد؟
اگر صبر را در زندگی تمرین بکنیم و آهسته عجله کنیم به آسودگی خواهیم رسید. ما برای آسودگی جسم ، جان ، تن ، روان ،آرامش درونی و حتی آرامش بیرونی به مراقبه نیاز داریم .اما این مراقبه به چه معنا است؟

مراقبت لحظه به لحظه و آگاهانه یکی از نیاز های اصلی زندگی ما است . ما باید هر لحظه آگاه باشیم که آلودگی ها بر ما حاکم نشوند. آگاه بشویم  از پندار، گفتار و از کردار خودمان.

بهتر است درک کنیم که آگاهی، خرد و عملکرد درست را کسی نمی تواند به ما تزریق کند و این خودمان هستیم که باید آن را بدست بیاوریم، باید به شکل صحیحی تلاش کنیم و در حفظ آرامش جسم و روان تلاش کنیم. اندیشه ی نیک ،گفتار نیک و کردار نیک ما را به آرامش خواهد رساند در حالی که روان صنعتی امروز به هزاران ترفند و فریبکاری ما را به طرف هر آنچه مصنوعی و صنعتی است ،می کشاند و درنهایت باعث از بین رفتن سلامت، آرامش و طبیعت ما می شود.

اما این ما هستیم که باید هوشیار تر باشیم، تا در اسارت این زرق و برق کاذب گرفتار نشویم. ما با خرد باید مشکل مان را حل کنیم. مردمان خردمند و نیاکان ما تنها آن چیزی را که از طبیعت می گرفتند در ساز و کار زندگی داشتند. آن چه که می خوردند و می پوشیدند و حتی اسباب معیشت زندگی شان حاصل سلامت تن و روان و خرد و اندیشه درستشان با طبیعت هم سو بود.
انسانی به آرامش می رسد که به طبیعت پناه ببرد ، قدر طبیعت را بداند و حرمت طبیعت را حفظ کند. آرامش و سلامت دل یعنی سلامت همه ی اعضای بدن و بیماری ذهن و جان به معنای بیماری کل بدن است. بهترین اصل در حفظ سلامت برقراری آرامش است اما ما برای اینکه به آرامش برسیم باید غذای خودمان را اصلاح کنیم؛ باید تحرک درست داشته باشیم.کار و فعالیت ما باید به جا و آگاهانه باشد.

شادی بسیار برای سلامت ما کمک کننده است به این دلیل که شادی گلبول های سفید خون را تقویت می کند و اعصاب را تقویت می کند و در نهایت آرامش ما را بیشتر می کند. ما برای رسیدن به آرامش باید پایبند اصول اخلاق باشیم و از آزار رساندن به خودمان، خانواده و دیگر موجودات دوری کنیم.

مباش در پی آزار کس هرچه خواهی کن
باشد که آرامش حاکم شود بر جهان و شادی بخشد بر همگان
شاد، سلامت و سرشار از آرامش باشید.

رسول حیدری